Cięcie wiśni

Nie trzeba mieć żadnych specjalnych zdolności ogrodniczych, żeby nauczyć się cięcia wiśni. W moim ogrodzie mam wyłącznie nieszczepione drzewa (lokalnej odmiany rozmnażającej się przez odrosty korzeniowe), które teoretycznie powinny mieć sięgać co najmniej dachu domu. Dzięki cięciu, mierzą po ok. 2 m wysokości, czyli akurat tyle, by owoce zrywać bez wchodzenia na drabinę.

Po pierwsze: wiśnie przycina się wyłącznie po zebraniu owoców (w moim ogrodzie to koniec lipca). Zabieg przeprowadzam w dzień suchy. Błędem jest cięcie wiśni wiosną!

Dlaczego wiśnie lepiej ciąć latem niż wiosną: CZYTAJ TUTAJ.

Po drugie: wycinam wszystkie gałęzie rosnące w górę na wysokości powyżej ok. 2 m.

Po trzecie: usuwam gałęzie stare, krzyżujące się, złamane.

Po czwarte: staram się zostawić jak najwięcej najmłodszych gałązek, ponieważ to na nich będą kwiaty i owoce, ale jeśli są za długie, np. ścielą się po ziemi, skracam je.

Wiśnie, których się nie przycina robią się "łyse", gałęzie wewnątrz korony zamierają, a owoce są tylko na jej obrzeżach. Drzewo traci ładny pokrój. Koronom moich wiśni nadaję kształt spłaszczonego koła.

Co roku wycinam ok. 1/3 gałęzi, a wiśni rosnącej od południa - nawet 1/2 (rośnie najbardziej intensywnie). Cięcie sprawia, że drzewka są tak gęste, że zakładają w nich gniazda ptaki - na szczęście nie co roku, bo wtedy czekamy długo ze zbiorem owoców i cięciem, by ich nie płoszyć.
Zdarzyło mi się z  tego powodu ciąć wiśnię w sierpniu, bez szkody dla niej.

Ta wiśnia ma 11 lat - gdyby nie była cięta, po owoce trzeba byłoby wchodzić po bardzo wysokiej drabinie. Poniżej ta sama wiśnia w okresie kwitnienia

O zapylaczach dla wiśni piszę tutaj:

 http://niepodlewam.blogspot.com/2013/12/zapylacze-dla-wisni.html