Wyszukaj w Niepodlewam

Co zamiast kawy arabskiej – zamienniki z ogrodu

Filiżankę małej czarnej można zaparzyć nie tylko z kawy arabskiej. Jest wiele jej zamienników. Nie mają kofeiny, ale przypominają jej smak.

Kawa arabska

Kawa arabska przez wieki była bardzo droga. Stać na nią było tylko najbogatszych. Był czas, że w Polsce kupowano ją za dolary.😕 Jedni ją uwielbiają, inni pić nie mogą, bo zawiera kofeinę i podwyższa ciśnienie. 

Dlatego – też od wieków – szukano zamienników kawy arabskiej. Tańszych i bez kofeiny. Oto kilka z nich:

Cykoria podróżnik

Jej korzeń – po wysuszeniu i uprażeniu – przypomina smak prawdziwej kawy. Zwykle jest dodatkiem np. w kawie zbożowej.

Cykoria podróżnik
------------------------------------

Groch

Palony groch bardzo dobrze udaje kawę arabską. Dlatego bywał stosowany do jej fałszowania. Wystarczyło dodać trochę zmielonego grochu do kawy arabskiej, by obniżyć koszty jej produkcji. Taka kawa arabska z grochem nie ma jednak mocnego zapachu.

Groch przez wieki był też dodawany do namiastek kawy, np. z suszonymi jabłkami i gruszkami.

Groch
-----------------------------------

Kłęk kanadyjski 

To drzewo, czasem sadzone w dużych ogrodach i parkach. Jego owoce wyglądają na strąki bobu (kłęk jest z nim spokrewniony, ale także np. z grochem).

Nasiona kłęku praży się, mieli i parzy a la kawę.

Kłęk kanadyjski
----------------------------------

Kozieradka

Znana jest też jako boża trawka i greckie siano. Jej palone nasiona są substytutem kawy np. w Chinach, Indiach, Turcji. Mają intensywny, charakterystyczny  aromat orzechów. Szczyptę lub kilka nasion kozieradki można dodać do kawy arabskiej lub innych namiastek kawy – apetycznie pachną.

Kozieradka
---------------------------------

Okra 

To warzywo kuchni m.in. meksykańskiej i afrykańskiej. Substytut kawy można robić z jej nasion – po uprażeniu i zmieleniu.

Okra
--------------------------------

Suszone jabłka i gruszki

Tego typu namiastkę kawy wymyślono w XIX wieku. Robiono ją z rozdrobnionych, suszonych ze skórkami jabłek i gruszek. Aby bardziej przypominała smak kawy arabskiej, dodawano do niej palone żołędzie i groch.

Kawa „[…] staje się dobra do użytku, gdy ją zmieszać pół na pół z palonym grochem. Z żołędzią paloną kawa ta może zasługiwać istotnie na nazwę „kawy zdrowia” bo jest pożywna, nienarkotyczna i po przyzwyczajeniu – smaczna” – donosił „Ogrodnik Polski” w 1894 roku.

Gruszki suszone
-------------------------------

Zboża

Kawa zbożowa była dawniej robiona głównie z mlekiem dla dzieci. Dorośli pili ją, gdy nie było ich stać na tę prawdziwą, czyli arabską. Do dziś receptur jest wiele.

Podstawą kawy zbożowej są zwykle pszenica, żyto, jęczmień. Dodatki to np. cykoria, burak cukrowy, groch, żołędzie, marchew.

Pszenica
-------------------------------

Ziemniaki

W XIX wieku potrafiono z ziemniaków robić wino, piwo, mydło, świece, masło… Zrobienie kawy było więc dziecinnie proste.

„Trzeba je tylko pokrajać po myciu w kostki, suszyć na piecu albo na dworze, i zwyczajnym sposobem zemleć w młynku do kawy” – to przepis z książki „Nowy, Wyborny, Najtańszy Kucharz, czyli sposób sporządzania najsmaczniejszych potraw z kartofli” z 1842 roku, napisanej przez „przyjaciela ludzkości”.

Jednak w rzeczywistości taki proszek kartoflany mieszano pół na pół z kawą arabską.

Ziemniaki
---------------------------

Żołędzie

Dawniej żołędzie powszechnie wykorzystywano jako dodatek do kawy. Zmielone żołędzie były też karmą dla kur – na żołędziowej diecie szybciej tuczyły, a ich jajka miały ciemniejsze żółtka.

Do kawy dodawano zwykle palone żołędzie. A gdyby ktoś chciał spróbować żołędziowych wypieków – mąkę z żołędzi można kupić w sklepach ze zdrową żywnością.

Żołędzie
O uprawie kawy arabskiej w domu CZYTAJ TUTAJ

Jak jeść topinambur, czyli słonecznik bulwiasty

Topinambur ma jadalne bulwy. Są znakomite jako przystawki, w sałatkach, do pieczenia. Im prościej są przyrządzone, tym są smaczniejsze.

Bulwy topinamburu z ogrodu Niepodlewam.


Topinambur znany jest także pod nazwami słonecznik bulwiasty i bulwy. To bylina uprawiana jako warzywo. Jadalne są jego podziemne bulwy, ale tylko późną jesienią i zimą. W inne pory roku topinambur jest niesmaczny.

Część nadziemna topinamburu nadaje się do palenia – to roślina energetyczna. Około 3 kg suchych łodyg i liści topinamburu daje tyle energii, co 1 kg węgla.

Więcej o topinamburze jako roślinie energetycznej CZYTAJ TUTAJ


Topinambur jest wyjątkowo mało wymagający w uprawie. Dobrze rośnie nawet na piachu i bez podlewania. Jedyne czego potrzebuje to słońce. Im więcej, tym lepiej.

Bulwy topinamburu przypominają kształtem kłącza irysów. Gdy pierwszy raz się je widzi, nasuwają się pytania: Jak je obrać? Jak jeść topinambur?😵

W internecie można znaleźć dużo przepisów na topinambur: pieczony, zapiekany, na surowo, na parze, w zupach, puree... Moim zdaniem, im prościej przyrządzony topinambur, tym jest smaczniejszy. Pod tym względem topinambur przypomina bób. Najwygodniej i najsmaczniej go po prostu ugotować lub zapiec w piekarniku. Łupinek nie trzeba obierać.

Krok 1

Topinambur nie musi być obrany przed gotowaniem, choć można, jak ktoś ma dużo czasu. Wygodniej go wyszorować szczoteczką. Piasek bardzo łatwo w ten sposób usunąć. Ja czyszczę topinambur przy pomocy szczoteczki do pieczarek (z miękkim włosiem).

Krok 2

Topinambur wrzucić do gotującej się wody – posolonej lub nie, jak to lubi (ja wolę bez soli).  Gotować trzeba BARDZO krótko. Od wrzucenia do wody maksymalnie 3-5 minut. Topinambur jest najlepszy w smaku al dente (na półtwardo). Rozgotowany zamienia się w papkę.

Doskonały jest też topinambur pieczony w piekarniku (to moje ulubione danie z topinamburu). Kroi się go w pasterki albo ćwiartki, dodaje zioła (np. majeranek, rozmaryn, czosnek) i trochę oliwy z oliwek. Zapieka się 20-30 min w temperaturze 170-180 stopni Celsjusza. 

Krok 3

Wylać wodę z garnka i poczekać, aż topinambur przestygnie.

Topinambur w łupinkach po ugotowaniu.

Krok 4

Z ugotowanego czy upieczonego topinamburu nie trzeba obierać łupinek (ale można, oczywiście jak ostygnie). Do zdejmowania łupinek najlepszy jest mały nożyk. Usuwa się je bardzo podobnie, jak łupinki z ziemniaków ugotowanych czy upieczonych w mundurkach. Najłatwiej usuwa się łupinki z topinamburu ugotowanego al dente (patrz Krok 2).

Twardość łupinek topinamburu zależy od terminu zbioru bulw. Są miękkie od października do lutego. Wtedy nie trzeba ich obierać! 


Bulwy topinamburu po obraniu z łupinek.

Łupinki z topinamburu można kompostować, ale jeśli bulwy były gotowane w niesolonej wodzie.


Krok 5

Obrany topinambur jest doskonałym dodatkiem do sałatek i zapiekanek. Nadaje się na przystawki, np. z ziołami. W smaku przypomina ziemniaki, ale nie ma ich zapachu, zaś konsystencją - ugotowaną pietruszkę. 

Pieczony topinambur zaś jest świetny do dań obiadowych, np. do ryby. Gdy zostanie z obiadu, można go dodawać do sałatek. 

Ogólnie topinambur jest bardzo smaczny. POLECAM.😎

Im prościej podany topinambur, tym lepiej.😃

Warto wiedzieć


  • Topinambur wykopuje się jesienią lub zimą (w czasie odwilży). Większe bulwy przeznacza się do jedzenia, a mniejsze sadzi z powrotem. Topinambur bardzo dobrze znosi polskie zimy. 


Bulwy topinamburu po wykopaniu. Do jedzenia nadają się tylko duże. Resztę można przeznaczyć na sadzeniaki.





Newsletter

Najczęściej czytane w tym tygodniu