Jemioła - właściwości magiczne i lecznicze

Jest półpasożytem rosnącym na drzewach i krzewach. Jemioła to roślina lecznicza i magiczna. Ponoć najsilniejsze właściwości ma ścinana w Wigilię Bożego Narodzenia.

Jemioła pospolita

Jemioła pospolita (Viscum album) znana jest także jako jemioł. Rośnie wyłącznie na drzewach i czasem na krzewach, ale tylko niektórych. Nie ma korzeni, jak inne rośliny, jest bowiem rośliną pasożytniczą. Do żywicieli przymocowuje się ssawkami, które wnikają aż pod korę i w drewno. Za ich pomocą wysysa z nich składniki odżywcze.

Jemioła częściowo sama potrafi zdobywać składniki niezbędne do życia. W liściach jemioły zachodzi bowiem proces fotosyntezy, jak u innych roślin.

Jemioła ma też ciekawy sposób rozmnażania. Zakwita wczesną wiosną. Z kwiatów, po zapyleniu przez owady, rozwijają się białe jagody (a właściwie niby jagody). Dojrzewają one na przełomie jesieni i zimy. Lubią je zjadać ptaki, zwłaszcza jemiołuszki. Nasiona po przejściu przez przewód pokarmowy ptaków łatwiej kiełkują. Gdy jemiołuszka zrobi kupę na gałąź, często daleko od rośliny matecznej, na wiosnę – z niestrawionych nasion - kiełkują młode jemioły.

Jemioła to roślina półpasożytnicza. Z reguły rośnie wysoko na drzewach.

Jemioła – roślin lecznicza

Ziele jemioły zawiera m.in. flawonoidy, aminy, trójterpeny, glikozydy. Co ciekawe, skład chemiczny jemioły zależy od żywiciela, na której jemioła rosła. Zauważono to już dawno temu.

Jak podaje w „Zielniku czarodziejskim” z 1893 roku Józef Rostafiński, jemioła z dębu, jodły i świerku, starta na proch, była używana jako lekarstwo na epilepsję. Dębowa miała też leczyć paraliż. Jemiołę podawano owcom, by zdrowo donaszały ciążę.

We współczesnej medycynie jemioła jest w składzie leków na miażdżycę, ciśnienie i serce. Na własną rękę jemioły nie należy stosować. To grozi zatruciem.

Jagoda jemioły jest w środku kleista. Robiono z nich dawniej lep.

Jemioła – roślin magiczna

Za najlepszą jemiołę przeciw czarom uważano  leszczynową, lipową i dębową. Na każdej z tych roślin jemioła to rzadkość. Częściej jemioła porasta np. jabłonie i grusze.

Jednak każdą jemiołę, nawet z drzew owocowych, warto było mieć ściętą w domu. Dzieciom wkładano jemiołę do kołysek „aby na nie przestrachy nie przychodziły i straszliwe widzenia”.

Jemioła miała chronić od pożaru, piorunów, nieszczęść oraz przynosić szczęście i bogactwo. Na Boże Narodzenie jemiołę przywiązywano do sufitu. Pocałunek pod jemiołą wróżył rychły ślub i udany związek.😊

Najsilniejsze właściwości przypisywano jemiole ścinanej w Wigilię Bożego Narodzenie. Obecnie jemiołę – jako zioło – zbiera się aż do marca. Nie jest to łatwe, bo rośnie zwykle bardzo wysoko. Poza tym rośnie wolno. Co roku przybywa jemiole tylko jedno piętro liści.

Jemioła ścięta z jabłoni.