Translate

Obornik koński - ph, skład, stosowanie w ogrodzie

Rozkłada się szybko i wydziela sporo ciepła, dlatego jest świetny zwłaszcza do przydomowej szklarni. Azotu zawiera zwykle więcej niż nawóz krów. Dzięki temu, że jest suchy i nie ma zbyt intensywnego zapachu, łatwo go przywieźć do ogrodu np. z wypadu za miasto.

Obornik koński - zastosowanie w ogrodzie:

* nawożenie jesienne (trzeba go przekopać maksymalnie na 10-20 cm)
* nawożenie w sezonie, np. pomidorów (fermentującym roztworem wodnym)
* uprawa przydomowa pieczarek (najlepszy jest obornik ze stajni, a nie z pastwiska)
* wzbogacanie kompostu
* podwyższanie temperatury w przydomowej szklarni.

Odczyn pH nawozu końskiego wynosi 6,8-8 (najniższe pH ma nawóz koni, które jadły ziemniaki). To oznacza, że prawie zawsze jest zasadowy (konie bardzo rzadko karmi się ziemniakami). Dlatego lepiej obornikiem końskim nie nawozić roślin kwasolubnych, np. borówek amerykańskich, rododendronów, azalii czy nawet malin. Polecam wykorzystać pehametr glebowy elektroniczny.


Najwięcej azotu jest w świeżym nawozie końskim zebranym na pastwisku.

Skład nawozu końskiego zależy o tego, czym konie były karmione. Im więcej w ich diecie zieleniny, tym w nawozie więcej jest azotu.

Główne składniki nawozu końskiego (przeciętnie):

* woda - ok. 71,5%
* substancje organiczne - ok. 25,5%
* azot - ok. 0,54-0,58%
* fosfor - ok. 0,3%
* potas - ok. 0,63-0,9%
* wapń - ok. 0,16-0,21%
* magnez - ok. 0,14-0,16%
* sód - ok. 0,06%

Tak jak inne oborniki, obornik koński nie może leżeć bez przykrycia, bo traci właściwości nawozowe. Jeśli nie można go od razu przekopać, czy zalać wodą, trzeba zrobić kopiec i przysypać ziemią.

Dużą zaletą obornika końskiego jest jego szybkie rozkładanie się w ziemi. W porównaniu do innych oborników zawiera dużo substancji organicznych, dzięki czemu gleba staje się pulchniejsza. Więcej substancji organicznych mają np. obornik owczy oraz kurzak, zaś mniej, np. obornik krowi czy odchody gęsi.

Minus: konie nie wszystko trawią. Zdarza się, że z przekopanego jesienią w ogrodzie obornika końskiego wschodzą niepożądane rośliny, np. owies.


Jak na oborniku końskim uprawiać pieczarki w ogrodzie CZYTAJ TUTAJ


Źródło: wiedza własna oraz "Ogrodnictwo w tabelach" Nory Krusze

Ogórecznik lekarski - zioło łatwe w uprawie


Można go uprawiać w ogrodzie i na balkonie. Ogórecznik lekarski ma minimalne wymagania. Jego uprawa udaje się zawsze. To wspaniałe zioło do sałatek i ładna roślina ozdobna.

Ogórecznik lekarski bywa popularnie nazywany ogórkowym zielem. Cała roślina bowiem pachnie jak ogórek. To popularne zioło w krajach śródziemnomorskich. Przed wiekami jego sokiem leczono trudno gojące się rany, reumatyzm, bóle mięśniowe. W starożytnym Rzymie sok ogórecznika podawano żołnierzom przed marszem i bitwami.

Dziś w kuchni używa się przede wszystkim kwiatów. We Włoszech czy Hiszpanii kwiaty ogórecznika są sprzedawane w malutkich torebkach. To popularny dodatek do sałatek. Można też jeść młodziutkie listki, które jeszcze nie mają kłujących włosków.

Ogórecznik lekarski, nazywany potocznie ogórkowym zielem

Prawie wszystkie części ogórecznika mają właściwości lecznicze (oprócz korzeni). Najczęściej w kuchni używa się kwiatów, ale bez szypułek, bo mają szorstkie włoski.


Choć ogórecznik lekarski pochodzi z ciepłego regionu Europy, świetnie sobie radzi także tam, gdzie są siarczyste mrozy. Jest rośliną jednoroczną.

Wysokość

15-60 cm

Kwitnienie

Pierwsze kwiaty pojawiają się w maju, zaś ostatnie - zwykle w listopadzie.

Większość kwiatów jest błękitna i niebieska, ale zdarzają się mutacje różowe oraz różowoniebieskie (też jadalne).

Ogórecznik lekarski - mutacja różowoniebieska

Ogórecznik lekarski - mutacja różowa


Kwiaty są miododajne - zwabiają pszczoły. Dlatego przy zbieraniu kwiatów trzeba bardzo uważać, by nie zostać użądlonym.

Pszczoły uwielbiają ogóreczniki. To prosty sposób, by zwabić je do ogrodu. Przy okazji zapylają inne rośliny.

Zapach

Cała roślina pachnie ogórkowo.

Gleba

Każda. Na glebie ubogiej i suchej ogórecznik rośnie jednak gorzej, jest mniejszy, słabiej kwitnie. Idealna jest ziemia kompostowa. Wtedy pięknie się rozrasta i obficie kwitnie.

Nawożenie

Nie jest konieczne, zwłaszcza jeśli ziemia jest kompostowa. Ogórecznik w donicach, przeznaczony do jedzenia, najlepiej zasilać nawozem typu biohumus.

Stanowisko

Słoneczne oraz półcień. Dobrze rośnie między innymi roślinami, np. na skalniakach.

Rozmnażanie

Tylko z nasion. Bardzo łatwo rozsiewa się sam, dlatego nie należy wyrzucać ogórecznika z nasionami do kompostu bo zachwaści ogród. Siewki można przesadzać, łatwo się przyjmują.

Więcej o siewie ogórecznika CZYTAJ TUTAJ

Z każdego kwiatu ogórecznika powstają po 3-4 nasiona. Olej z nich ma właściwości odmładzające (uelastycznia skórę).  

Wytrzymałość na mróz

Ogórecznik kwitnący ma podobną wytrzymałość na mróz jak pelargonia (do około minus 5 stopni). Kwitnie aż do większych mrozów.

Siewkom jesiennym zdarza się przetrwać pod śniegiem mróz prawie minus 30 stopni Celsjusza.

Siewka jesienna, która przetrwała siarczyste mrozy pod śniegiem.


Choroby i szkodniki

Podczas dłuższej deszczowej pogody starsze egzemplarze mogą być atakowane przez choroby grzybowe. Nie ma jednak sensu ich opryskiwać.

Czasami najmłodsze pędy atakują też czasami mszyce. Ich także nie ma sensu niszczyć chemicznie. Ogórecznik żyje krótko, ale intensywnie.

Ogórecznik bywa atakowany przez mszyce. Dlatego można nim dojrzeć mrówki, które zbierają ich słodkie odchody. 

A propos

Okres wegetacji ogórkowego ziela trwa tylko około 3 miesięcy. W tym samym sezonie wydaje zwykle nasiona, które kiełkują i zakwitają. Dlatego nie należy się przejmować, że już w lipcu pierwsze ogóreczniki przekwitają i zasychają. To naturalne! Trzeba je wyrwać z korzeniami i wyrzucić. Bardzo szybko w tym miejscu wyrosną jego dzieci.

Po około 3 miesiącach wegetacji ogórecznik wydaje nasiona i zasycha. Trzeba go wyrwać. Na tym etapie korzenie są już słabe, bo też zamierają. 










Fasola - obok jakich roślin rośnie źle lub dobrze

Gdy fasola słabo zawiązuje strąki i nasiona, warto sprawdzić, czy powodem nie jest przypadkiem złe sąsiedztwo. Bo to warzywo, które obok niektórych roślin rośnie świetnie. Przy innych zaś nie można się doczekać na plon.

Fasola, podobnie jak inne warzywa strączkowe, np. groch, nie powinna być siana obok kwiatów z rodziny jaskrowatych. Wydzielają one bowiem substancje hamujące zawiązywanie przez nią nasion. Popularne kwiaty z rodziny jaskrowatych to np. miłek, orlik, ostróżka, pełnik, sasanka, tojad, zawilec.

Podobnie na fasolę działają mieczyk oraz kolendra. Najlepiej, gdy od fasoli dzieli je co najmniej metrowa odległość.

Lista roślin obok których fasola pięknie plonuje jest jednak dłuższa.

Przykład złego sąsiedztwa: fasola obok orlików słabiej zawiązuje nasiona.

Fasola lubi towarzystwo:

* aksamitka
* brokuł
* burak ćwikłowy
* cząber
* dynia
* jarmuż
* kapusta (brukselska, głowiasta biała, głowiasta czerwona, pekińska, włoska)
* kminek
* koper
* kukurydza
* marchew
* mięta
* ogórek
* pomidor
* poziomka
* rabarbar
* rzodkiew
*rzodkiewka
* sałata
* seler
* szałwia lekarska
* szpinak
* truskawka
* ziemniak

Fasola nie lubi towarzystwa:

* cebula
* czosnek
* groch
* kolendra
* koper włoski
* mieczyk
* orlik
* powój
* ostróżka
* por
* szczypiorek
* tojad

Sklep Niepodlewam poleca NASIONA FASOLI


Kompost uniwersalny - ile zawiera azotu oraz odczyn pH


Przeciętny kompost domowy ma pH około 6,7. Zawiera też w sam raz azotu, tak że można go stosować nawet pod młodziutkie rośliny czy ekologicznie uprawiane warzywa. Przenawożenie nie grozi.

Uniwersalny kompost to taki, do którego wrzuca się resztki z ogrodu (np. chwasty, liście, trawę, młode gałązki) i odpadki z kuchni (jak obierki, fusy, ogryzki). Oczywiście jego pH i skład nigdy nie są identyczne, bo czasem do kompostu wrzuci się popiół z grilla (zwiększy pH i obniży zawartość azotu) czy trocin (obniży pH i też zmniejszy zawartość azotu).

Ogólnie uniwersalny kompost ma pH w granicach 6,7, czyli jest lekko kwaśny. Azotu nie jest w nim dużo, ale w sam raz by nawozić nim np. ekologiczne warzywa, gdy intensywnie rosną. Nie ma ryzyka przenawożenia.

Kompost uniwersalny powstaje z resztek ogrodowych i kuchennych.


Główne składniki kompostu uniwersalnego:

*substancje organiczne - 31,42%
* azot - 0,54-1,5%
* fosfor - 0,25-0,5%
* potas - 0,5-1%
* woda - większość

Oprócz nich kompost zawiera inne składniki pokarmowe, jak wapń czy magnez.

Azot w dojrzałym kompoście uniwersalnym jest w postaci amonowej (około 35 mg/litr) oraz azotanowej (około 140 mg/litr). To oznacza, że raczej działa szybko i łatwo ulega wymyciu np.przez deszcze i podlewanie (postać azotanowa). Dlatego warto go stosować zwłaszcza w okresie szybkiego wzrostu roślin. Tylko część azotu (postać amonowa) z kompostu działa wolniej i zostaje w glebie na dłużej.

Po rozsypaniu wokół roślin kompost najlepiej lekko wymieszać z ziemią (na głębokość około 2 cm).

Kompost uniwersalny nie nadaje się do roślin lubiących bardzo kwaśną glebę, np. borówek amerykańskich, wrzosów, różaneczników, azalii. Powód - ma dla nich zbyt wysokie pH. Tak zasilone rośliny kwasolubne po prostują głodują, bo przy takim pH nie potrafią przyswajać składników pokarmowych.

Dla porównania:

Zawartość azotu oraz pH innych kompostów:

* kompost torfowy -2,84% azotu i pH 6,1
* kompost z kory sosnowej - 0,62% azotu i pH 5,7
* kompost z trocin - 0,49% azotu i pH 5,4
* kompost z odpadów miejskich - 0,92% azotu oraz pH 7,6


Dane: wiedza własna oraz "Ogrodnictwo w tabelach" Nory Krusze

Grusze - odmiany odporne i nieodporne na rdzę grusz

Rdza gruszy to choroba grzybowa coraz bardziej popularna w Polsce. Są już pierwsze badania, które odmiany grusz są na nią bardziej odporne, a które wrażliwe. Najlepiej wypadły stare krzyżówki.

Moda na jałowce w ogrodach spowodowała, że rdza gruszy stała się w ostatnich latach powszechna. Grzyby, które ją wywołują, potrzebują bowiem dwóch żywicieli: gruszy oraz jałowców.

Nigdy grusza nie zaraża się od gruszy, ani jałowiec od jałowca. Zawsze grzyby przenoszą się z jałowca na gruszę i odwrotnie. 

Chora grusza ma na liściach charakterystyczne pomarańczowe plamy. Gdy choroba jest zaawansowana, na spodzie liści pojawiają się też wypustki, wyglądające jak robaki (w rzeczywistości są to grzyby).

Rdza gruszy na odmianie Konferencja

Odmiany grusz mniej podatne na rdzę:

* Bera Hardy
* Lukasówka
* Paryżanka

Odmiany grusz podatne na rdzę:

* Bera Bosca
* Bonkreta Williamsa
* Faworytka
* Jules Guyot (Diuszesa Wczesna)

Badania odporności grusz na rdzę zostały wykonane m.in. przez Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu w 2007 r. oraz przez Instytut Ogrodnictwa w ramach Programu Wieloletniego na lata 2008-2014 pod nazwą: „Rozwój zrównoważonych metod produkcji ogrodniczej w celu zapewnienia wysokiej jakości biologicznej i odżywczej produktów ogrodniczych oraz zachowania bioróżnorodności środowiska i ochrony jego zasobów", który sfinansowało Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Okazało się, że najbardziej odporne na rdzę były stare mieszańce w Poznaniu. Jedyna grusza, u której nie stwierdzono żadnych objawów rdzy, rosła przy ul. Wrzoska w Poznaniu.

Dwie inne stare krzyżówki – przy ul. Bukowskiej – były zaatakowane minimalnie. Rosnąca obok odmiana Faworytka (odmiana wrażliwa na rdzę), też przy ul. Bukowskiej w Poznaniu, była chora w stopniu średnim.

Więcej na temat rdzy gruszy CZYTAJ TUTAJ.

Winorośl - gdy mało kwitnie i owocuje

Często zdarza się, że winorośl ma piękne liście oraz rośnie bujnie i zdrowo, ale kwiatów i winogron - niewiele. To znak, że trafiła się odmiana, którą, by zmusić do owocowania, trzeba przestać nawozić.

Winorośl ogólnie bardzo lubi nawożenie. Jednak jest wiele odmian, które, gdy się dobrze nawozi, słabo lub bardzo słabo owocują. Są to najczęściej mieszańce międzygatunkowe, np. z winoroślą lisią i winoroślą nadbrzeżną.


Hybryda międzygatunkowa z winoroślą lisią 


Takie mieszańcowe odmiany bywają nazywane potocznie winogronami altanowymi, ponieważ rosną szybko, mają mnóstwo zdrowych, soczyście zielonych liści.

Ostatnio pojawiła się też inna potoczna nazwa - winogrona ukraińskie. Ta nazwa świadczy o tym, jak bardzo takie odmiany hybrydowe są odporne na mróz. Siarczyste mrozy w granicach minus 30 stopni Celsjusza w ogóle im nie szkodzą.

Oprócz odporności na mróz hybrydy mają też inne zalety:

* minimalne wymagania co do żyzności gleby
* tolerują glebę kwaśną (pH 5,5-6)
* są odporne na choroby
* z reguły mają smaczne owoce.

Ich wady:

* mało kwiatów
* mało owoców.

Niewiele kiści na winorośli mieszańcowej nie jest skutkiem np. złej pogody podczas kwitnienia czy złej kondycji krzewu. Po prostu ten typ tak ma.

Co zrobić, jeśli winogron jest mało?

* Przestać nawozić - gdy winorośl mieszańcowa nie ma żyznej ziemi, chętniej kwitnie i owocuje. Gdy to nie poskutkuje, przesadzić krzew w inne miejsce, najlepiej gdzie gleba jest kwaśna i słaba.

* Krótko ciąć na wiosnę.

Lepiej się jednak nie spodziewać tak obfitych zbiorów, jak w przypadku odmian, które mają w genach więcej winorośli europejskiej. Za to owocują niezawodnie co roku, nie trzeba ich okrywać na zimę, nie wymarzają i nie trzeba do nich stosować chemii (tak są odporne).

Odmiany mieszańcowe winorośli, które rosną bujnie i zdrowo, ale mało kwitną i owocują, gdy mają żyzną glebę:


* Edelweiss - owoce jasne
* Isabella - owoce ciemne
* Ontario - owoce jasne
* Swenson Red - owoce ciemne







Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...